Zes dagen in
stilte, bewegend door het droge glooiende landschap, met de volle aanwezigheid
bij mezelf en de omgeving. Wat betekend stilte eigenlijk? We leven in een wereld waarbij we de geneigd
zijn om veel lawaai te maken ‘heel veel lawaai’. De stilte wordt het liefst
verjaagd. Het wordt vaak als dreigend gezien, ervaren als een angstaanjagende
leegte. Communicatie is een van de belangrijkste bezigheden op het moment. Niet
directe en overal bereikbaar zijn wordt meer en meer beschouwd als een asociale
daad. De stilte is een schaars goed geworden. Zes dagen in stilte, onderweg met
stilte, weg van hinderlijke geluiden en beelden ga ik op zoek naar een
ontvankelijkheid voor de onuitputtelijke rijkdom van de werkelijkheid zelf.
Onderweg met stilte, wat ik zie is wat ik krijg, direct naar de grondtoon van
het leven.